काही चारोळ्या - १

कधी काळी सहजच लिहील्या गेलेल्या ह्या चारोळ्या... पहिली वगळता इतर सर्व बझ्झवर टाकल्या होत्या. 




१ )
त्याचे नशीब माझे असते
तर बरे झाले असते
दगडावरची रेघ खोडणे
एवढे पण सोपे नसते
 





२)
तुझ्या त्या आठवणी, तुझे ते भास..
रखरखत्या वाळवंटी , मृगजळाचे आभास..
कधी दचकून उठावे, रात्री अवचितच..
तूच निजलीस शेजारी, खोटा ठरतो विश्वास.. 





३)
सावध असतो मी , आता स्वप्न बघतांना 
स्वप्नातली तू , काल प्रत्यक्षात दिसलीस....
माझ्या बंद पापण्यांच्या कैदेतून गं तू 
कशी काय फरार झालीस ? 





४)
सारेच बंध तोडून ये..
अशी धाव सैरभैर ये..
रातीला कवेत घेतो मी..
चांदण्यांना लपेटून ये.. 





५)
काळोखाच्या सावलीत...
उदास कुजबूज...
काजव्यांच्या ओठी..
चांदण्यांचे गुज..  





६)
रक्तिम क्षितिजावर....
स्वप्न उदयास आले..
पंखातील चैतन्य..
आसमंत झाले... 


टिप्पण्या

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

निबंध :-- माझे आवडते पक्वान : हलवा

'मर्ढेकरांची कविता' : बेकलाइटी नव्हे, अस्सल !

माउस पाहावे चोरून !

द ग्रीन फ़्लाय